mijn kop

Dat ik raar in mijn kopje roer. Merkten mijn dochters een tijd geleden verwonderd op. Sinds toen begrijp ik waarom ik koffie drinken zo vermoeiend vind. Roerend met mijn lepeltje laat ik het intussen ook ronddraaien tussen duim en wijsvinger. Vóór hun opmerking was roeren in een kop koffie pure intuïtie. Nu doe ik verwoede pogingen om het anders te doen. Maar intussen vergroeide het hardnekkig met mijn hand, het lepeltje. Zoals mijn andere hand met een lok haar, om krullend bij mezelf te komen.
Vele koffies later viel het deze week in zijn plooi, het lepeltje en meteen ook het heelal. Mijn oudste dochter studeerde haar toets over de maan die draait. Dat ging vlot, het studeren. Gelukkig, want ze weten dat ze op me kunnen rekenen, mijn dochters, maar niet voor cijfers en de logica van het hoofd. Daarvoor schakel ik een hulplijn in, mijn wetenschapper in huis.
Hemel en aarde zijn we. Met het hoofd tussen de sterren, ik. Met de voeten op aarde, hij. Ergens daartussen vinden we elkaar.
Zijn missie deze week: onze dochter ondervragen en mij de maan verhelderen, met didactisch materiaal uit de fruitmand. Een rijpe tomaat werd de zon, een mandarijn stelde de aarde voor en een kerstomaatje verbeeldde de maan. Van eerste kwartier tot laatste kwartier, mijn wetenschapper liet de maan en de aarde draaien, de maan rond de aarde en rond haar as. Stil stond de tomaat te schijnen, nu eens op de voorkant dan weer op de achterkant van de maan. Een donkere kant heeft de maan dus niet, wist hij. In tegenstelling tot mezelf, dacht ik. Van maan tot maan leef ik, ergens tussen melancholie en verduistering.
‘En weet je wat straf is,’ zei mijn wetenschapper tegen onze dochter maar zijdelings ook tegen mij – mijn gedachten alweer cirkelend in banen in mijn hoofd – ‘eigenlijk draait de maan rond de aarde zoals mama in haar kopje koffie roert. Daarom zien we nooit haar achterkant, van de maan.’
Of hoe mijn draaiend lepeltje een alomvattende verklaring krijgt, mijn roeren een weerspiegeling van de kosmos is. Wat een inzicht heeft hij in mijn kop.

Delen

Eén reactie

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Mag ik je schrijven, nu en dan? Over woorden, zinnen en teksten.